is it lunch time? جلسه خانوادگی

این نقاشی را از روی مدلی که دوست خوبم آقای زحمتکش برایم آوردند کشیدم ، فضای داخلی با رنگهای پخته اش همچنان مرا به خود جذب می کند. 

این اتاق با میز بزرگ و صندلی های زیبای دورش مرا به خود خوان و نوری که از پنجره های بزرگ به داخل می ریخت. پشت پنجره ها پر بود از گیاهان سبز و قفسه کتابی که در اتاق قرار داشت. اتاق هایی که در آن قفسه کتاب هست را دوست دارم . این اتاق با صندلی های خالی و عدم نقصش مرا یاد خانواده هایی می اندازد که دور از هم زندگی می کنند. تحصیلات بالایی دارند، از سطوح بالای جامعه به حساب می آیند، ولی دور از همند در کنار یکدیگرنیستند 

با خود می اندیشم آیا دوست دارم فرزندانم با تحصیلات باشند یا با شعور؟ موفق باشند و دور از هم یا در کنار هم و حتی کمتر موفق .. به نظرم اینها سوالاتی نیستند که بتوان به سادگی به آنها پاسخ گفت

به راستی میزان رضایتمندی ما از زندگی تحت تاثیر چه عواملی هستند؟

اینها سوالاتیند که ذهن مرا به خود فرا می خوانند