Saturday, August 4, 2012

رويا ها

گاهي اوقات به غايت نا اميد مي شوم و آن وقت از زندگي هيچ نمي خواهم
آن وقت است كه احساس مي كنم حال گروهي از مردم را مي فهمم
كساني كه ديگر زنده بودن را تاب نمي آورند
آنچه مرا به زنده بودن وا مي دارد اميد است
اميد ورويا
رويا ها موتور پيش ران من هستند
وقتي از اميد و رويا خالي مي شوم زندگي جز يك مساله ناخوشايند نيست برايم
و البته حضور همسرم يك كمك بسيار بزرگ است
زندگي با اميد بسيار زيباست
اميد اميد اميد
و رويا