Tuesday, September 28, 2010

watercolor and depression ... دلتنکی

this painting is from James Abott McNeil Whistler collection.
این نقاشی اثر جیمز ویستلر می باشد

دلتنگی های آدمی را باد ترانه ای می سراید
رویاهایش را آسمان پرستاره نادیده می گیرد 
و هر دانه برفی به اشکی نریخته می ماند 
سکوت سرشار از سخنان ناگفته است 
دلم گرفته 
با چه سکوتی این دلتنگی را بنویسم 
؟
 
Posted by at

3 comments:

  1. oliviaSeptember 28, 2010 at 6:19 PM

    Always a light, even so far away.
    So moody, i love it ! Kind regards.

    ReplyDelete
  2. Juan ValdiviaSeptember 28, 2010 at 8:04 PM

    Excelente, Mojtaba. Derroche de serenidad...
    Saludos

    ReplyDelete
  3. Jose Juárez PérezSeptember 29, 2010 at 8:49 PM

    A big waste of serenity, peace and harmony above all.
    A musical melody to my ears is your watercolor, you can smell, you can hear, touch and see with eyes of the soul.
    Congratulations your watercolor conveys many emotions.
    Jose juárez

    ReplyDelete

whats your idea? شما چه می اندیشید ؟

Subscribe to: Post Comments (Atom)